φυλαξίκακος

-ον, Μ

αυτός που παίρνει προληπτικά μέτρα, που φυλάγεται από το κακό.

[ΕΤΥΜΟΛ. Σύνθ. τού τύπου τερψίμβροτος* < φυλάσσω + κακός (πρβλ. μνησίκακος, παυσί-κακος)].